07 Eki
KALMADI
nefes uzaklığı gecelerim üşüyor yokluğunda. limansız ruhum suküt içinde hırçın dalgalarında… olmamalıydı “asla” derken; kara gözlerinde hapsolan hüznün alevlere sarıyor içimi… çocuk masumiyetinde bekleyişler hazırlanırken gitmelere yağmur damlası içmiş manolya solgunluğunda heceliyorum ismini… giderken yüklenip ruhumu yüreğine; “sen bende kal” diyemedim. günâhıma işleyemeden aşkını kayıverdin bir yıldız uzaklığında benden… ve şimdi anlamı kalmadı sensiz şiirlerin… […]