07 Eki
nefes uzaklığı gecelerim
üşüyor yokluğunda.
limansız ruhum
suküt içinde
hırçın dalgalarında…
olmamalıydı
“asla” derken;
kara gözlerinde
hapsolan hüznün
alevlere sarıyor
içimi…
çocuk masumiyetinde
bekleyişler hazırlanırken
gitmelere
yağmur damlası içmiş
manolya solgunluğunda
heceliyorum
ismini…
giderken yüklenip
ruhumu yüreğine;
“sen bende kal”
diyemedim.
günâhıma işleyemeden
aşkını
kayıverdin bir yıldız
uzaklığında benden…
ve
şimdi
anlamı kalmadı
sensiz şiirlerin…
Delice [zamansız-mekansız]